در یک مقاله علمی، بخش «Contribution» (مشارکت یا سهم) بهطور معمول بهبیان سهم نویسندگان در دانش فعلی آن حوزه، و بیان دقیق نوآوریها، یافتههای جدید و ارزش افزودهی پژوهش میپردازد. این بخش از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا مشخص میکند که چگونه این پژوهش به رفع شکافهای موجود در ادبیات موضوعی، بهبود روشها، یا ارائهی دیدگاههای تازه در زمینهی پژوهشی کمک کرده است.
مهمترین عناصر بخش «Contribution» عبارتند از:
- ارائهی نوآوری یا ایدهی جدید: معمولاً نویسنده در این قسمت بیان میکند که مقاله دارای ایده یا رویکرد جدیدی است که در مطالعات پیشین کمتر به آن پرداخته شده است.
- حل مسئلهای مشخص: نشان میدهد که چگونه این پژوهش به یک مشکل خاص در زمینه مورد بررسی پرداخته و راهکاری را ارائه داده است.
- بهبود روشهای پیشین: در بسیاری از موارد، مقاله با بهبود یا اصلاح یک روش تحقیقاتی، مدلسازی جدید، یا رویکردهای تحلیل دادهها، سهم خود را در پیشرفت علمی زمینهی مورد نظر ایفا میکند.
- گسترش ادبیات موضوعی: اگر پژوهش بر اساس کارهای قبلی بنا شده، اما یافتهها یا نتیجهگیریهای جدیدی به آن اضافه کرده، این بخش بهشکلی این گسترشها را مشخص میکند.
- ارزش عملی یا کاربردی: در برخی از پژوهشها، خصوصاً در مقالات کاربردی یا مهندسی، بخش مشارکت، به بیان نتایج عملی یا توصیههایی برای بهکارگیری یافتهها در شرایط واقعی میپردازد.
در نهایت، بخش «Contribution» میتواند ارزش مقاله را در داوری و ارزیابی بیشتر کند، چرا که با نشان دادن سهم پژوهش در توسعه دانش، به آن اهمیت علمی و اعتبار بیشتری میبخشد.